Μετά τη λήψη των ανώνυμων μηνυμάτων η Άννα αισθάνεται πεσμένη και αρχίζει να απομονώνεται τόσο από τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης όσο και από τους φίλους της. Δεν μοιράζεται πλέον τις ζωγραφιές της και αρνείται να συζητήσει την κατάσταση όταν την πλησιάζουν φίλοι και μέλη της οικογένειας. Μια μέρα, μια από τις φίλες της, η Μαρία, η οποία παρακολουθεί τον λογαριασμό της Άννα και παρατηρεί την αλλαγή στη συμπεριφορά της, την επισκέπτεται το μεσημέρι. Λέει στην Άννα πόσο πολύ της αρέσουν οι ζωγραφιές της και πόσο ανυπόμονη είναι να δει άλλη μία να αναρτάται στο διαδίκτυο. Εκείνη τη στιγμή η Άννα αρχίζει να κλαίει και λέει ότι δεν θα δημοσιεύσει ποτέ ξανά τίποτα. Επιπλέον, δεν θα ζωγραφίζει πλέον τις ζωγραφιές της, αφού δεν είναι αρκετά καλές και δεν απολαμβάνει πια το χόμπι της. Η Μαρία καταλαβαίνει ότι κάτι πρέπει να συνέβη που αναστάτωσε την Άννα και την αποθάρρυνε από το να ακολουθήσει το πάθος της. Η Μαρία ενθαρρύνει την Άννα να μοιραστεί αυτό που την ενοχλεί και προσφέρει την υποστήριξή της.
